สำหรับใครที่เคยมองวรรณกรรมเยอรมันว่าหนัก อ่านยาก ไม่ว่าจะเป็นงานของกึนเทอร์ กราส หรือแพทริค ซึคคึน อันเป็นงานสมัยใหม่ที่ได้รับการแปลเป็นภาษาไทย และได้รับความสนใจในหมู่นักอ่านประเภทฮาร์ดคอร์ อาจเปลี่ยนความคิดเมื่อได้อ่าน พ่อ หมูของเขาและตัวฉัน คือวรรณกรรมเยอรมันร่วมสมัยที่อ่านง่ายและน่าสนใจ เรื่องราวแต่ละบทเป็นเหมือนบันทึกช่วงชีวิตของผู้เขียน คือ ยานา แชร์เรอร์ มีแง่มุมแปลกๆ ที่บางครั้งเรามองข้ามไป ไม่ว่าจะเป็นการพูดถึงภาพถ่ายขาวดำ กับสีผิวของคนที่เธอเกี่ยวข้องด้วย การเช่าหมูมาเลี้ยง การได้รับของขวัญวันเกิดเป็นนักเขียนตัวเป็นๆ อย่างกึนเทอร์ กราส
ยานาเล่าเรื่องด้วยน้ำเสียงเรียบง่าย ดูเหมือนเป็นความเรียงของเด็ก แต่เธอหยิบเอาศิลปะการเล่าเรื่องที่มีลูกล่อลูกชนเข้ามาแต้มแตะทีละจุ เหมือนกับการระบายสีด้วยรูปทรงง่ายๆที่ละจุดจนกลายเป็นภาพเขียนผืนใหญ่
